7 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ από το έπος της Πορτογαλίας..
7 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ από το έπος της Πορτογαλίας 4/7/2004(EURO2004)
Το
Ελληνικό ποδόσφαιρο περνάει τη μεγαλύτερη κρίση της σύγχρονης ιστορίας
του ελέω του σκανδάλου με τα στημένα αλλά σήμερα γιορτάζει. Πριν από 7
χρόνια οι μάγκες του Ρεχάγκελ έστειλαν στον έβδομο ουρανό όλους τους
Έλληνες κατακτώντας το Euro στα γήπεδα της Πορτογαλίας.
Όσα χρόνια κι αν περάσουν οι μνήμες θα μείνουν ζωντανές. Ποιός μπορεί να ξεχάσει τα εκατομμύρια των Ελλήνων να φωνάζουν: "Σήκωσε το, το τιμημένο" και τον Θοδωρή Ζαγοράκη να σηκώνει το βαρύτιμο τρόπαιο στον ουρανό της Πορτογαλίας.
4 Ιουλίου του 2004 η μεγαλύτερη στιγμή στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η Εθνική μας ομάδα που πήγε στην Πορτογαλία για να κάνει μία αξιοπρεπή εμφάνιση, έφυγε με την κούπα. Ένας Γερμανός, ο Ότο Ρεχάγκελ, μας χάρισε την πιο όμορφη ιστορία. Αυτή που θα λέμε στα παιδιά μας και δύσκολα θα μας πιστεύουν...
Όλα ξεκίνησαν στοις 12 Ιουνίου με τον θρίαμβο επί των οικοδεσποτών Πορτογάλων. Η βολίδα του Καραγκούνη και το πέναλτι του Μπασινά έριξαν στο καναβάτσο τον Κριστιάνο Ρονάλντο και την παρέα του, που το μόνο που κατάφερε ήταν να μειώσει στο τελικό 2-1.
4 ημέρες αργότερα στο δρόμο της Εθνικής μας βρέθηκαν οι Ισπανοί. Ο Μοριέντες μας έβαλε δύσκολα με το γκολ που σημείωσε αλλά ό Άγγελος Χαριστέας μετουσίωσε τη μαγική πάσα του Τσιάρτα και διαμόρφωσε το 1-1.
Η Ρωσία αποδείχθηκε η μοναδική ομάδα που μας κέρδισε στην Πορτογαλία, όμως η ήττα με 2-1 ισοδυναμούσε με νίκη. Ο Ζήσης Βρύζας σημείωσε το χρυσό όπως αποδείχθηκε γκολ και έστειλε την Εθνική στους "8".
Ο πρώτος πολύ μεγάλος άθλος ήρθε στις 25 Ιουνίου. Απέναντι στη Γαλλία, κάτοχο του τροπαίου και με τον μεγάλο Ζιντάν στα καλά του, ο Θοδωρής Ζαγοράκης έκανε την ενέργεια της ζωής του. Πέρασε τον Λιζαραζού με κίνηση αλά Ζιντάν, σέντραρε και ο Χαριστέας έστειλε τη μπάλα στο βάθος της εστίας του Μπαρτέζ. Η Ελλάδα "κάηκε" με την καλή έννοια. Η Εθνική μας ήταν στους "4".
Η Τσεχία ήταν η ομάδα που είχε παίξει μέχρι τότε το καλύτερο ποδόσφαιρο. Το απέδειξε και κόντρα στην Εθνική μας αφού μας πίεσε περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα, αλλά ο Νικοπολίδης, η άμυνα, τα δοκάρια δεν τους επέτρεψαν να χαρούν. Το ματς οδηγήθηκε στην παράταση και εκεί ήταν η ώρα του κολοσσού. Ο Δέλλας πήρε την κεφαλιά στο τελευταίο λεπτό του πρώτου ημιχρόνου του έξτρα χρόνου και έστειλε την Ελλάδα στον τελικό. Ο ένας τσίμπαγε τον άλλον για να δουν αν ήταν ψέμα...
Στο Ντα Λουζ, σαν σήμερα, η Ελλάδα αντιμετώπισε την Πορτογαλία για δεύτερη φορά στο Euro 2004. Οι διοργανωτές δεν είχαν ξεπεράσει το κάζο της πρεμιέρας αλλά σίγουρα δεν περίμεναν ότι θα την ξαναπάθουν. Η συνεργασία των "Αγγέλων" ήταν αυτή που μας έστειλε στα ουράνια. Ο Μπασινάς εκτέλεσε το κόρνερ και ο Χαριστέας κάρφωσε τους Πορτογάλους, αναγκάζοντας τους στο τέλος να ξεσπάσουν σε κλάμματα.
Οι 23 "ήρωες" έφτασαν στο "'Εβερεστ". Εκείνες οι ημέρες δεν θα ξεχαστούν ποτέ. Η 4η Ιουλίου είναι η ημέρα δόξας για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Το να ευχηθεί κάποιος να το ξαναζήσουμε μοιάζει περισσότερο ουτοπικό από ποτέ. Μάγκες σας ευχαριστούμε...
1. Αντώνης Νικοπολίδης
2. Γιούρκας Σεϊταρίδης
3. Στέλιος Βενετίδης
4. Νίκος Νταμπίζας
5. Τραϊανός Δέλλας
6. Άγγελος Μπασινάς
7. Θοδωρής Ζαγοράκης
8. Στέλιος Γιαννακόπουλος
9. Άγγελος Χαριστέας
10. Βασίλης Τσιάρτας
11. Ντέμης Νικολαΐδης
12. Κώστας Χαλκιάς
13. Φάνης Κατεργιαννάκης
14. Τάκης Φύσσας
15. Ζήσης Βρύζας
16. Παντελής Καφές
17. Γιώργος Γεωργιάδης
18. Γιάννης Γκούμας
19. Μιχάλης Καψής
20. Γιώργος Καραγκούνης
21. Κώστας Κατσουράνης
22. Δημήτρης Παπαδόπουλος
23. Βασίλης Λάκης
Ότο Ρεχάγκελ, Γιάννης Τοπαλίδης
Όσα χρόνια κι αν περάσουν οι μνήμες θα μείνουν ζωντανές. Ποιός μπορεί να ξεχάσει τα εκατομμύρια των Ελλήνων να φωνάζουν: "Σήκωσε το, το τιμημένο" και τον Θοδωρή Ζαγοράκη να σηκώνει το βαρύτιμο τρόπαιο στον ουρανό της Πορτογαλίας.
4 Ιουλίου του 2004 η μεγαλύτερη στιγμή στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η Εθνική μας ομάδα που πήγε στην Πορτογαλία για να κάνει μία αξιοπρεπή εμφάνιση, έφυγε με την κούπα. Ένας Γερμανός, ο Ότο Ρεχάγκελ, μας χάρισε την πιο όμορφη ιστορία. Αυτή που θα λέμε στα παιδιά μας και δύσκολα θα μας πιστεύουν...
Όλα ξεκίνησαν στοις 12 Ιουνίου με τον θρίαμβο επί των οικοδεσποτών Πορτογάλων. Η βολίδα του Καραγκούνη και το πέναλτι του Μπασινά έριξαν στο καναβάτσο τον Κριστιάνο Ρονάλντο και την παρέα του, που το μόνο που κατάφερε ήταν να μειώσει στο τελικό 2-1.
4 ημέρες αργότερα στο δρόμο της Εθνικής μας βρέθηκαν οι Ισπανοί. Ο Μοριέντες μας έβαλε δύσκολα με το γκολ που σημείωσε αλλά ό Άγγελος Χαριστέας μετουσίωσε τη μαγική πάσα του Τσιάρτα και διαμόρφωσε το 1-1.
Η Ρωσία αποδείχθηκε η μοναδική ομάδα που μας κέρδισε στην Πορτογαλία, όμως η ήττα με 2-1 ισοδυναμούσε με νίκη. Ο Ζήσης Βρύζας σημείωσε το χρυσό όπως αποδείχθηκε γκολ και έστειλε την Εθνική στους "8".
Ο πρώτος πολύ μεγάλος άθλος ήρθε στις 25 Ιουνίου. Απέναντι στη Γαλλία, κάτοχο του τροπαίου και με τον μεγάλο Ζιντάν στα καλά του, ο Θοδωρής Ζαγοράκης έκανε την ενέργεια της ζωής του. Πέρασε τον Λιζαραζού με κίνηση αλά Ζιντάν, σέντραρε και ο Χαριστέας έστειλε τη μπάλα στο βάθος της εστίας του Μπαρτέζ. Η Ελλάδα "κάηκε" με την καλή έννοια. Η Εθνική μας ήταν στους "4".
Η Τσεχία ήταν η ομάδα που είχε παίξει μέχρι τότε το καλύτερο ποδόσφαιρο. Το απέδειξε και κόντρα στην Εθνική μας αφού μας πίεσε περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα, αλλά ο Νικοπολίδης, η άμυνα, τα δοκάρια δεν τους επέτρεψαν να χαρούν. Το ματς οδηγήθηκε στην παράταση και εκεί ήταν η ώρα του κολοσσού. Ο Δέλλας πήρε την κεφαλιά στο τελευταίο λεπτό του πρώτου ημιχρόνου του έξτρα χρόνου και έστειλε την Ελλάδα στον τελικό. Ο ένας τσίμπαγε τον άλλον για να δουν αν ήταν ψέμα...
Στο Ντα Λουζ, σαν σήμερα, η Ελλάδα αντιμετώπισε την Πορτογαλία για δεύτερη φορά στο Euro 2004. Οι διοργανωτές δεν είχαν ξεπεράσει το κάζο της πρεμιέρας αλλά σίγουρα δεν περίμεναν ότι θα την ξαναπάθουν. Η συνεργασία των "Αγγέλων" ήταν αυτή που μας έστειλε στα ουράνια. Ο Μπασινάς εκτέλεσε το κόρνερ και ο Χαριστέας κάρφωσε τους Πορτογάλους, αναγκάζοντας τους στο τέλος να ξεσπάσουν σε κλάμματα.
Οι 23 "ήρωες" έφτασαν στο "'Εβερεστ". Εκείνες οι ημέρες δεν θα ξεχαστούν ποτέ. Η 4η Ιουλίου είναι η ημέρα δόξας για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Το να ευχηθεί κάποιος να το ξαναζήσουμε μοιάζει περισσότερο ουτοπικό από ποτέ. Μάγκες σας ευχαριστούμε...
1. Αντώνης Νικοπολίδης
2. Γιούρκας Σεϊταρίδης
3. Στέλιος Βενετίδης
4. Νίκος Νταμπίζας
5. Τραϊανός Δέλλας
6. Άγγελος Μπασινάς
7. Θοδωρής Ζαγοράκης
8. Στέλιος Γιαννακόπουλος
9. Άγγελος Χαριστέας
10. Βασίλης Τσιάρτας
11. Ντέμης Νικολαΐδης
12. Κώστας Χαλκιάς
13. Φάνης Κατεργιαννάκης
14. Τάκης Φύσσας
15. Ζήσης Βρύζας
16. Παντελής Καφές
17. Γιώργος Γεωργιάδης
18. Γιάννης Γκούμας
19. Μιχάλης Καψής
20. Γιώργος Καραγκούνης
21. Κώστας Κατσουράνης
22. Δημήτρης Παπαδόπουλος
23. Βασίλης Λάκης
Ότο Ρεχάγκελ, Γιάννης Τοπαλίδης