Πάνε οι τενεκέδες που κτυπούσαν οι νικητές τη Δευτέρα το πρωί έξω από το σπίτι του ηττημένου.Πάνε και τα βιολιά και τα σαντούρια, τα περιφερόμενα θορυβωδώς με τα αμάξια (ιππήλατα) ανά τα κέντρα, τα απόκεντρα και τα κλειστά παράθυρα μερικών κατ’ επάγγελμα αποτυγχάνοντων”Το παρελθόν πάντα είχε άλλη χάρη. Το 1938 ο Δημήτριος Λαμπίκης στο έργο του “τα 100 χρόνια του Δήμου Αθηναίων” αναπολούσε τις παλιές καλές στιγμές της Αθηναϊκής κοινωνίας στα τέλη του 19ου αιώνα. Τότε που, κατά τον Λαμπίκη πάντα, “αι παλαιαί εκλογαί ήσαν ρωμαντικήν ποίησιν του Παράσχου, ενώ οι σημερινοί (δηλ. του 1938) είναι συνδυασμοί του Αϊνστάιν.
Προφήται αισιοδοξίας ει τα πολιτικά σαλόνια, επί κεφαλής θορυβωδών διαδηλώσεων, γενναιόδωροι εις κεράσματα στα καφενεία και τις ταβέρνες. Κροίσσοι υποσχέσεων εις τας αγορεύσεις των…πρωτεργάτες του προεκλογικού Δράματος, όλοι εχάθησαν τώρα. Που είναι οι Καλλιφρονάδες; Που οι Αττικάρχαι; Ποιος θα διασκεδάσει τώρα τα πλήθη;
Που είναι οι μισθοφόροι παλληκαράδες που ετρομοκρατούσαν τα φιλήσυχα πλήθη; Που είναι η έφιππος χωροφυλακή η επελαύνουσα κατά των διαδηλωτών;
Πάνε οι τενεκέδες που εκτυπούσαν οι νικηταί τη Δευτέρα το πρωί έξω από το σπίτι του ηττημένου. Πάνε και τα βιολιά και τα σαντούρια, τα περιφερόμενα θορυβωδώς με τα αμάξια (ιππήλατα) ανά τα κέντρα τα απόκεντρα και τα κλειστά παράθυρα μερικών κατ’ επάγγελμα αποτυγχάνοντων”, ενώ η μαρίδα τραγουδούσε:
Σήκω καημένε βασιλιά
να πιης καφέ με γάλα
να ιδης και τον αντίπαλον
στον γάιδαρον καβάλα
Στις δημοτικές εκλογές του 1891 οι υποψήφιοι για τη Δημαρχία του Πειραιά, Μουτσόπουλος και Ρετσίνας, έλαβαν ακριβώς τον ίδιο αριθμό ψήφων: 3200 ψήφους ο Ρετσίνας και 3200 ψήφους ο Μουτσόπουλος. Σύμφωνα με το νόμο σε περίπτωση ισοψηφίας ο Δήμαρχος θα εξελέγετο δια κλήρου. Ετσι και έγινε αλλά στην κληρωτίδα τοποθετήθηκαν με ταχυδακτυλουργικό τρόπο δύο χαρτάκια με το όνομα του Μουτσόπουλου, ο οποίος, τελικά, και εξελέγη Δήμαρχος
Ένα δεκάρικο η ψήφος
“Εις κάποιας άλλας Δημοτικάς εκλογάς στο Μεσολόγγι ο υποψήφιος Γουλιμής εσοφίσθη ένα ευφυέστατο τέχνασμα δια την εξασφάλισιν ψήφων. Επήρε 100 ή 150 δεκάδραχμα, από τα μεγάλα και ωραία, εκείνα της Λαικής Τράπεζας, τα έκοψε στη μέση, εκράτησε το μισό και το άλλο μισό το έδωσε εις τον καθένα από τους αμφιβόλου ειλικρίνειας ψηφοφόρους. Όταν ο καθένας πήγαινε στο τμήμα για να ψηφίση, επεδείκνυε το μισό δεκάρικο εις τον αντιπρόσωπο του Γουλιμή, εις τον οποίον παρέδιδε το σφαιρίδιο για να το ρίξει μόνος του εις την κάλπιν…Αμέσως έξω από το τμήμα εδίδετο και το άλλο μισό εις τον ούτω ψηφίσαντα”
Το κόκκινο αυτοκίνητο του Μπενάκη/ τα νερά της Στυμφαλίας στην Αθήνα/ Τα “μεγάλα” έργα του Μερκούρη
Στις Δημοτικές Εκλογές της 9ης Φεβρουαρίου1914 δεν χρησιμοποίησαν το ιστορικό σφαιρίδιο το “δαγκωτό”, αλλά εφαρμόσθηκε για πρώτη φορά το ψηφοδέλτιο και το νέο εκλογικό βιβλιάριο. Οι υποψήφιοι για το Δήμο Της Αθήνας γι αυτές τις εκλογές ήταν ο μεγιστάνας Εμμ. Μπενάκη και ο αντίπαλος του Σπ. Μερκούρης. Ο Μπενάκης είχε εντυπωσιάσει το Αθηναϊκό κοινό γιατί ήταν ο πρώτος υποψήφιος που κυκλοφορούσε στους χωματόδρομους της Αθήνας και των συνοικιών με ένα κατακόκκινο αυτοκίνητο. Τον Μπενάκη στήριξαν και οι εν Αθηναις Στυμφαλιεις, γιατί τους είχαν υποσχεθεί ότι ο πάμπλουτος Μπενάκης θα έφερνε στην Αθήνα, με δικά του έξοδα, τα ύδατα της Στυμφαλίας. Έτσι και η Αθήνα θα υδρευόταν και η Στυμφαλία θα λυτρωνόταν από την ελονοσία. Τις εκλογές κέρδισε ο Μπενάκης, αλλά τα ύδατα της Στυμφαλίας δεν έφτασαν ποτέ στην Αθήνα.
Δόθηκε η ψήφος στις γυναίκες αλλά εκείνες απείχαν
Στις ίδιες εκλογές ο Μερκούρης προσδοκούσε να πείσει τους Αθηναίους με το μεγάλο έργο που είχε επιτελέσει. Ποιο ήταν αυτό; Διαφήμιζε ότι “η οδός Κοραή είναι η τρίτη οδός επί της Ευρωπαϊκής Ηπείρου που φωτίζεται με υπερπιεσμένο γκάζι”. Οι άλλε δύο οδοί βρίσκονταν στο Παρίσι. Η αρμόδια υπηρεσία, μάλιστα, βεβαίωνε ότι αυτός ο φωτισμός ήταν “έντονος, γλυκύς και οικονομικός”
Στις Δημοτικές εκλογές του 1934 είχαν το δικαίωμα να ψηφίσουν για πρώτη φορά και οι γυναίκες, αλλά εκείνες απείχαν.
Συγκεκριμένα: επί 75.000 ψηφοφόρων στους εκλογικούς καταλόγους, του Δήμου Αθηαναίων, ενεγγράφησαν 2655. Απ όλες αυτές άσκησαν το δικαίωμα του εκλέγειν 439 “χειραφετημένες” γυναίκες: 215 εις το τμήμα Νεαπόλεως (Ζωoδόχου Πηγής), 156 στο τμήμα του Άγιου Παύλου και 68 στο τμήμα του Αγίου Ιωάννη.
Όλα τα παραπάνω αποσπάσματα συλλέχθηκαν από τo βιβλίο του Δημ Λαμπίκη, Τα εκατό χρόνια του Δήμου Αθηναίου, Αθήνα 1938. Ψηφιακή παρουσίαση από το 24grammata.com
.jpg)
