Νιγρίτα-Τσιαρπίστα, 20 Φεβρουαρίου 1913

Γεώργιος. Μπαρτζούδης 

Από τις πρωινές ώρες της Τετάρτης, 20 Φεβρουαρίου 1913, ο Στρατιωτικός Διοικητής Νιγρίτας, Λοχαγός Γαργαλίδης, είναι κλεισμένος στο Γραφείο του. Κατά το μεσημέρι, καλεί τον (εκ Σωχού) Ανθυπασπιστή Μήτα Άγγελο και του δίνει  «εν σχεδίω» την ημερήσια αναφορά του, για να την αντιγράψει. Σε λίγο καταφθάνουν ασθμαίνοντες ο ανθυπασπιστής Νικολετάτος και ο πρόσκοπος Πέτρος Ιακώβου, με την πληροφορία ότι το βουλγαρικό απόσπασμα έχει λάβει θέσεις μάχης. 

Ο Γαργαλίδης υποθέτει ότι πρόκειται περί παρεξήγησης. Δεν έχει παρέλθει η 48/ωρη διορία που ο ίδιος ο Χρηστώφ είχε ζητήσει. Αποφασίζει να σπεύσει και να συναντήσει αυτοπροσώπως τον Βούλγαρο ταγματάρχη. Καλεί τον Υπολοχαγό Βασιλακόπουλο, σαλπάρουν και οι δύο στα άλογά τους και είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν. Εκείνη τη στιγμή, ώρα 13.30 ακριβώς, ακούεται ένας κανονιοβολισμός και αμέσως μια έκρηξη χειροβομβίδας, που την ακολουθεί καταιγισμός πυρών από τα καταλύματα του βουλγαρικού λόχου Νιγρίτας. Πρωτομάρτυρας της σύγκρουσης είναι ο ανθυπασπιστής Μήτας: Με το άκουσμα των πρώτων πυρών αφήνει τα χαρτιά και σπεύδει στο πόστο του «με 5 στρατιώτας και 1 Δεκανέα», ενώ οι Βούλγαροι επιχειρούν έξοδο από το χάνι Χατζηπρίμου με μπαράζ πυκνών πυρών. Μια σφαίρα βρίσκει τον νεαρό εύελπι και τον αφήνει νεκρό επιτόπου.

Οι Γαργαλίδης και Βασιλακόπουλος σπεύδουν στο κύριο πεδίο της σύγκρουσης, στην Τσιαρπίστα (Τερπνή), όπου τα δυο βουλγαρικά κανόνια, στημένα στη θέση «Γκορνιτσιά», σφυροκοπούν στα «Πλατανούδια» τον λόχο Σταυριανόπουλου, που με δυσκολία κρατά τις θέσεις του. Οι Θεσσαλοί στρατιώτες του λόχου αυτού θερίζονται κυριολεκτικά από τα βουλγαρικά πυροβόλα και μυδράλλια. Περί τους 15 πέφτουν νεκροί. Αρκετοί είναι τραυματίες. 

Ο αιφνιδιασμός που σχεδίασε ο Χρηστώφ φαίνεται να επιτυγχάνει. Δεν θ΄αργήσουν όμως να μπουν στον αγώνα και οι επιμελώς καλυμμένοι μέσα στην Τσιαρπίστα Λόχοι των Βασιλακόπουλου και Γαρδίκα. Και τώρα πλέον, αιφνιδιάζονται οι Βούλγαροι: Ο ένας Λόχος που είχαν μπροστά τους γίνεται ξαφνικά ...τρεις! Η δυσάρεστη έκπληξή τους δεν μετριάζεται καθόλου από το γεγονός ότι ένας τέταρτος ελληνικός Λόχος, που εξόρμησε από την Νιγκοσλάβη (Νικόκλεια), έχει βγει εκτός μάχης, λόγω βαρύτατου τραυματισμού του διοικητού του, Υπολοχαγού Κορδογιάννη.

Κέρβερος ο Γαργαλίδης παρακολουθεί τη σύγκρουση από «τον μιναρέ της Τσιαρπίστας». Κάποια στιγμή βλέπει το διαφυγόν από τη Νιγρίτα τμήμα του βουλγαρικού Λόχου, να προσπαθεί διείσδυση μέσα στην Τσιαρπίστα, στα νώτα του Λόχου Βασιλακόπουλου. Και τότε, από «πολέμαρχος» γίνεται απλός ομαδάρχης: Συγκεντρώνει όσους βρίσκει κοντά του στρατιώτες και οπλίτες, τίθεται επικεφαλής τους και αποκρούει επιτυχώς το επικίνδυνο βουλγαρικό εγχείρημα.