Χριστόδουλο Βασιλούδη (τον οποίο θυμούνταν αρκετά χρόνια μετά).
- Τσέκος Απόστολος, από τη Σησαμιά. Τον θυμούνταν ως δάσκαλο στο χωριό, για τη σχολική χρονιά 1912-13. Σύμφωνα με τον αείμνηστο καθηγητή Παπαθανασίου, ήταν σημαντική η προσφορά του στο Μακεδονικό Αγώνα: Το Ελληνικό Προξενείο Σερρών, του οποίου ήταν σύνδεσμος, τον διόρισε επιθεωρητή και μπορούσε να περιέρχεται ανενόχλητος τα χωριά. Ίσως να κάλυψε αυτοπροσώπως το κενό που φαίνεται ότι υπήρξε στο σχολείο του Ξυλότρου μετά την (φυσική μάλλον) απουσία του Μαδεμλή.
- Νικόλαος Αθαν. Νικολαϊδης. Κατά τη σχολική χρονιά 1913-14, σε ηλικία 19 ετών, ήταν δάσκαλος στο «Ξηρόλουτρον», όπως αναφέρεται το χωριό στα Αρχεία της Γενικής Διοίκησης Μακεδονίας (σύμφωνα με την Ε. Κωνσταντίνου-Στεργιάδου). Είχε ενδεικτικό της Β’ Τάξεως του Γυμνασίου Σερρών και 1 έτος προϋπηρεσίας, Κατάγονταν από το «Αβδαμάλιον» (Σησαμιά) και ο μισθός του ήταν 25 τουρκικές λίρες. Στο μονώροφο 5/τάξιο σχολείο του χωριού φοιτούσαν τότε 51 αγόρια και 9 κορίτσια.
- Τον Νικολαϊδη διαδέχτηκε ο Χρίστος Δημητριάδης, με καταγωγή από το Δημητρίτσι, απόφοιτος του «Υποδιδασκαλείου» Θεσσαλονίκης. (Αναφέρεται ότι κατά τη σχολική χρονιά 1913-14 ήταν άγαμος, 25 ετών και υπηρετούσε στο «Αβδαμάλιον» με 3 έτη προϋπηρεσίας και μισθό 29 τουρκικές λίρες). Από τα πρώτα χρόνια της διδασκαλικής του σταδιοδρομίας, ήταν οργανωμένος στον Μακεδονικό Αγώνα. Είχε εγκατασταθεί μονίμως στο χωριό. Δίδαξε σε γενεές γενεών Ξυλοτρονών, μέχρι το 1950. Είχε 4 παιδιά: Θανάσης, Μαρία, Χρυσούλα, Βασίλης. Ο Θανάσης σπούδασε νομικά. Ο Βασίλης σπούδασε δάσκαλος και δίδαξε στην Τερπνή, Βέργη και άλλα σχολεία της Βισαλτίας αλλά δυστυχώς έφυγε πρόωρα από τη ζωή.
- Το 1941 διορίστηκε, πλάι στον Δημητριάδη, ο δάσκαλος Ηλίας Μπάρτζιος ή Μπάρτσιος, καταγόμενος από τα χωριά της Ηράκλειας. Ήταν από τα ηγετικά στελέχη του ΕΑΜ περιοχής Νιγρίτας. Δυστυχώς, το 1943 υπήρξε θύμα της εμφύλιας διαμάχης. Έμεινε έτσι και πάλι μόνος του ο Δημητριάδης. Μάλιστα για 1-2 χρόνια (κάπου το 1948-49) στην «πελατεία» του προστέθηκαν και καμιά 40/ριά μαθητές από τη Νικόκλεια, που στερούνταν δασκάλου. Κάθε μέρα, μετά το σχόλασμα, άρχιζε «φιλικός» πετροπόλεμος: Ξυλοτρονοί εναντίον Νικοκλειανών!
- Στο τέλος του 1949 διορίστηκε ο Βασίλης(;) Λιάπης, καταγόμενος από τη Βοιωτία. Ίσως έχει κάποια συγγένεια με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο (κατά κόσμον Ι. Λιάπης, καταγόμενος επίσης από τη Βοιωτία). Στη μέση εκείνης της χρονιάς απεβίωσε ο αείμνηστος Δημητριάδης (που στα τελευταία 5-6 χρόνια είχε χάσει το φως από το ένα του μάτι). Τότε η Κοινότητα προσέλαβε μια Κοινοτική δασκάλα, την Αμαλία, με καταγωγή από τις Σέρρες.
- Την επόμενη χρονιά (1950-51) είχε φύγει ο Λιάπης. Για 1 μήνα το σχολείο είχε μείνει μόνο με την Αμαλία οπότε ανέλαβε (και) καθήκοντα δασκάλου ο τότε νεοδιορισμένος Γραμματέας της Κοινότητας, Θόδωρος Καραγιάννης. Το κενό καλύφθηκε γρήγορα με τη δασκάλα Ελένη Καπερούνη, από τον Πύργο Ηλείας.
- Από την αρχή της σχολικής χρονιάς 1951-52 διορίστηκε ο Κώστας Κωστόπουλος (καταγόμενος από τη Ρούμελη). Συνυπήρξε για ένα διάστημα με την Καπερούνη. Στα χρόνια εκείνα, από Λιάπη και μετά, οι δάσκαλοι του χωριού φιλοξενούνταν σε ορισμένο σπίτι του χωριού: Δωμάτιο, διατροφή, πλύσιμο κλπ (δωρεάν φυσικά). Στον Κωστόπουλο οι μαθητές πήγαιναν με τη σειρά φαγητό κάθε μεσημέρι! Επίσης κάθε μαθητής πήγαινε από ένα ξύλο κάθε μέρα, για τη σόμπα του σχολείου.
Για την περίοδο από το 1953 και μετά, έρχονται στη θύμηση οι εξής δάσκαλοι/ες:
- Ελένη(;) Τζουτζούλα, από τη Νιγρίτα
- Βαγγελιώ Καμελίδου, (γνωστή και ως Βαγγελιώ του Δέλιου), επίσης από τη Νιγρίτα.
- Ένας άλλος δάσκαλος που φορούσε πάντοτε ένα καφέ πουκάμισο. Δυστυχώς το όνομά του διαφεύγει από τη θύμηση.
- Ζαφείρης Σοφίτσης, από τον Νέο Σκοπό. Άρχισε την καριέρα του από το Ξυλότρο. Είχε ενταχθεί στην παρέα των «γυμνασιόπαιδων» της εποχής (όπως φαίνεται και στη φωτογραφία που παρατίθεται στο τέλος). Διέπρεψε ως δάσκαλος σε αρκετά σχολεία του νομού Σερρών και τώρα, συνταξιούχος από ετών, «απεσύρθη εις τα ίδια».
- Γιώργος Μπαρτζούδης. Υπηρέτησε και σε αρκετά άλλα σχολεία, όπως Μύρκινος, Χουμνικό, Κερδύλλια, Ανθή, Νιγρίτα κλπ. Μας άφησε χρόνους πριν κάποια χρόνια.