ΛΑΡ'ΣΑ ΛΑΡ'ΣΑ Σ' ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΛΑΧΤΑΡ'ΣΑ
 από την Αγγελική Κώττη
  «Είδον τα οστά τα γεγυμνωμένα και είπον: άρα τις εστί, βασιλεύς ή στρατιώτης, δίκαιος ή αμαρτωλός;» 

 Κι άμα δεν είναι Βασιλεύς, Στρατηλάτης ή Στρατηγός, τον βαφτίζουμε βασίλισσα άμα λάχει. Κι επειδή ένας είναι ο αφηρωισμένος νεκρός του τάφου, όμως πέντε is a crowd, παραδεχόμαστε μεν ότι ο τάφος είναι οικογενειακός, αλλά τον αποδίδουμε στην Ολυμπιάδα ή τα εγγόνια της… Που δεν ήταν και δικά της ακιβώς… 


 Δυστυχώς, δεν είναι σενάριο ευφάνταστης ταινίας, ούτε δημοσίευμα σε ανεύθυνη ιστοσελίδα. Είναι τα σενάρια που το ίδιο το μνημονιακό υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού έχει απεργαστεί- χρησιμοποιώ το συγκεκριμένο ρήμα μετά λόγου γνώσεως- για την ανασκαφή του τάφου στον λόφο Καστά της Αμφίπολης. Η ανασκαφή ξεκίνησε με τη βεβαιότητα πως εκεί είναι θαμμένος συγκεκριμένος νεκρός , προφανώς ο Μέγας Αλέξανδρος τον οποίο η ανασκαφέας τρεις φορές αρνιόταν ότι υπεδείκνυε και οκτώ έλεγε «δεν μπορώ να αποκλείσω τίποτα». Δεν μπορούσε. Παρά λίγο θα μας ξεφούρνιζε ότι είναι μέσα και η αρμάμαξα που μετέφερε τον νεκρό ανά την Ασία και την Αφρική. Θεωρητικά χωρούσε…

 Στην προοπτική να βρεθεί ο στρατηλάτης, ξεχάστηκε το πρώτο- πρώτο σενάριο, που ήθελε να είναι θαμμένοι εκεί η Ρωξάνη και ο Αλέξανδρος Δ. Βοήθησε και η σθεναρή κριτική των ανασκαφέων της Βεργίνας- Αιγών που ρωτούσαν επίμονα αν ο Αλέξανδρος Δ, ο υιός του Μεγάλου δηλαδή είχε ταφεί στην Αμφίπολη, τότε ποιος είναι ο έφηβος νεκρός στον λεγόμενο τάφο του Πρίγκηπα, στη Βασιλική Τούμπα των Αιγών; Εγκαταλείφθηκε λοιπόν η Ρωξάνη, επελέγη ως πλέον υποσχόμενη η περίπτωση του Αλέξανδρου. Αλλά, επειδή ο νεκρός δεν είχε ακόμα βρεθεί, δια στόματος ανασκαφέως ακούστηκε κι άλλη περίπτωση, μήπως τυχόν και ο μακαρίτης ήταν μεγαλύτερης ηλικίας: ίσως είναι κάποιος στρατηγός του.

 Η ονοματολογία έδινε κι έπαιρνε στο αχανές διαδίκτυο όπως και σε έντυπα τα οποία υποτίθεται πως σέβονται τον εαυτό τους. Εθνικιστικές βλακείες συμπλέκονταν με θεωρίες συνομωσίας. Ολοι έλεγαν το μακρύ και το κοντό τους και ουδείς άκουγε τους μόνους που ήξεραν, τους αχαιολόγους. Αρθρον πρώτον, οι επώνυμοι είναι ελαχιστότατοι μπροστά στους λεγόμενους ανώνυμους ανθρώπους. Το ίδιο, βέβαια, συμβαίνει και με τους τάφους. Αρθρον δεύτερον, τις υποθέσεις τις κάνουμε αφού βρούμε κάτι. Αλλιώς λέγεται εμπρόθετη ανασκαφή, η οποία δεν θα πω πού οδηγεί, όμως έχω υπόψιν μου κάτι έρευνες επί κατοχής στη Θεσσαλία.

 Αρθρον τρίτον, υπάρχουν συγκεκριμένα ταφικά έθιμα και τελετουργίες. Ολες οι ανοησίες που ακούστηκαν για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα, π.χ. γιατί οι Σφίγγες είναι ακέφαλες, είναι, απλώς, ανιστόρητες. Οι Σφίγγες είναι ακέφαλες, επειδή το μνημείο είχε πέσει στα χέρια τυμβωρύχων και όχι γιατί έγιναν περίπου σατανιστικές τελετές. Ακόμα και μέχρι σήμερα όμως, η λέξη συλημένο, δεν έχει παρουσιαστεί στα επίσημα δελτία Τύπου του ΥΠΠΟΑ. Πώς αλλιώς, αφού μας διαβεβαίωναν σε όλους τους τόνους ότι είναι ασύλητο ενώ καύγαζε πως έχει γίνει κόσκινο;

Αρθρον τέταρτον. Οι αρχαίες πηγές λένε σχεδόν πάντα την αλήθεια. Οταν μάλιστα συνδυάζονται μεταξύ τους, τη λένε πάντοτε. Ε, λοιπόν, όλοι οι συγγραφείς της αρχαιότητας που μιλούσαν για τον τάφο του Αλέξανδρου, τον τοποθετούσαν στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Αυτό, πάντως, δεν εμπόδισε κανέναν να εξάψει το εθνικό (μήπως και εθνικιστικό;) φαντασιακό. Με άπειρες θεωρίες συνομωσίας, ο τάφος μεταφέρθηκε στην Ελλάδα και δη στην Αμφίπολη. Γιατί στην Αμφίπολη, ας πούμε στη σημερινή Λάρισα; Προφανώς από καπρίτσιο…

 Τέλειωσε λοιπόν επιτέλους η ανασκαφή- όπως έγινε- αλλά συνεχίστηκαν τα σενάρια. Ο νεκρός, που τότε νόμιζαν πως είναι ένας, δεν φαινόταν και πολύ για Μέγας Αλέξανδρος καθότι δεν ήταν ταριχευμένος. Και οι αρχαίες πηγές επιμένουν ότι είχε μουμιοποιηθεί. Το παραμύθι συνεχίστηκε με εικασίες ότι είναι στρατηγός. Τις οποίες η ανασκαφέας ξεστόμισε αμα τη ευρεύσει των οστών. Οταν τη ρώτησα στο αμφιθέατρο του ΥΠΠΟΑ πώς έκρινε από τα οστά τα γεγυμνωμένα ότι ανήκαν σε στρατηγό, δεν έδωσε καμιά πειστική απάντηση. 

Πώς θα μπορούσε; - Ολον αυτό τον καιρό η φαντασία των πάντων που ήταν άσχετοι και δεν είχαν καμιά γνώση επί του θέματος, οργίαζε. Το εθνικό φαντασιακό έφτασε σε ύψη δυσθεώρητα, ο εθνικισμός γνώρισε τεράστια έξαρση. Ηταν ο Αλέξανδρος, δεν υπάρχει αμφιβολία. Και θα το κρύψουν, επειδή δεν θέλουν να εκθέσουν… τα Σκόπια. Και πολλά ανάλογα ακόμη. Χυδαίες εθνικιστικές ανοησίες χωρίς όριο, φραγμούς, τέλος. Δινόταν λόγος σε όποιον δευτεροτριτοκλασάτο ή ανύπαρκτο ως επιστημονική φυσιογνωμία έλεγε κάτι που να ταίριαζε στα εμετικά σενάρια.

Το ΥΠΠΟΑ δεν έκανε τίποτα για να ακουστεί καθαρός ο επιστημονικός λόγος, ο μόνος που θα μπορούσε να σταθεί απέναντι σε αυτή την ανεξέλεγκτη κατρακύλα. Αντιθέτως, η σύγχυση καλλιεργούνταν εντέχνως. Ηξεις, αφίξεις.

 Φτάσαμε επιτέλους στη μέρα που οι ειδικές παλαιοανθρωπολόγοι ανακοίνωσαν πως από τα 550 οστά συναρμόζονται τουλάχιστον πέντε σκελετοί: μιας γυναίκας άνω των 60, δύο ανδρών περίπου 35 και 45, ενός νεογνού και ενός νεκρού που έχει υποστεί καύση, άα δεν γνωρίζουμε φύλο και ηλικία. Λέει ο εχέφρων άνθρωπος, ε, τώρα θα παραδεχθούν πως ο τάφος είναι κάποιας οικογένειας από την Αμφίπολη.

Μπα!. Ξαφνικά άρχισαν να διακινούνται στο διαδίκτυο σενάρια εκπορευόμενα από το ΥΠΠΟΑ πως πρόκειται μάλλον για τον τάφο της Ολυμπιάδας, μητέρας του Αλεξάνδρου και των παιδιών του Κάσσανδρου. - Τα ιστορικά γεγονότα δεν συμφωνούν. Ας παραβλέψουμε το γεγονός πως η Ολυμπιάδα ήταν 57 ενώ η γυναίκα της Αμφίπολης άνω των 60. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε όμως ότι τα παιδιά του Κάσσανδρου πέθαναν όλα κάτω των 25 ετών. Δεν ήταν, μάλιστα, εγγόνια της Ολυμπιάδας. Ο Κάσσανδρος είχε νυμφευθεί τη Θεσσαλονίκη, κόρη της Νικησίπολης, την οποία μεγάλωσε μεν η Ολυμπιάδα, αλλά δεν ήταν δικό της παιδί. Υποτίθεται ότι η Θεσσαλονίκη και η κανονική θυγατέρα της Ολυμπιάδας Κλεοπάτρα, έβαλαν στον τάφο τα δικά της οστά και τα οστά των παιδιών. Μόνο που η Κλεοπάτρα πέθανε το 308 π.Χ., η Θεσσαλονίκη ανάμεσα στο 296 και 294 και τα παιδιά τάφηκαν μετά τον θάνατο και των δύο.

 Ψάχνω να βρω πού διαφέρουν τα σενάρια από τα σενάρια των ανεύθυνων και ανερμάτιστων μπλογκ και ειλικρινά, θλίβομαι, όμως δεν τα καταφέρνω…

fractalart.gr/amfipoli/   www.visaltis.net