Το μαρμάρινο λιοντάρι και οι σφίγγες, ο εντυπωσιακός περίβολος, πού προσδιορίζεται χρονικά και όλα τα στοιχεία των αρχαιολόγων για την σπουδαία ανακάλυψη – Τι θα γίνει από εδώ και πέρα

Ξεκινώντας από τον περίβολο, ο οποίος φτάνει τα 497 μέτρα και είναι σε κυκλικό σχήμα, «ένας σχεδόν τέλειος κύκλος», σμιλεμένος από το ολόλευκο μάρμαρο Θάσου, καταλαβαίνει κανείς το δέος που καταλαμβάνει τους επισκέπτες όταν τον αντικρύζουν. Στην κορυφή του τύμβου, έστεκε ένα μαρμάρινο

Πώς περιγράφουν τα ευρήματα οι αρχαιολόγοι

Ο χώρος δεν ήταν ποτέ «αφύλακτος», καθώς δύο ολόγλυφες Σφίγγες, με εντυπωσιακά χαρακτηριστικά ήταν τοποθετημένες στην είσοδο του τάφου, ενώ ένας πλατύς δρόμος, με πλάτος 4,5 μέτρα οδηγεί τους επισκέπτες στην είσοδο του τύμβου.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της αρχαιολόγου κ. Περιστέρη που έχει αναλάβει τις ανασκαφές, είναι εξαιρετικά πιθανό, το μοναδικό αυτό ταφικό μνημείο, που χρονολογείται μεταξύ του 325 και του 300 π.Χ. να ανήκει σε κάποιο σπουδαίο πρόσωπο. Η ταυτότητα του ιδιοκτήτη του τάφου, που είναι και το μεγαλύτερο ερώτημα αυτή τη στιγμή, αναμένεται να αποκαλυφθεί με μεγαλύτερη βεβαιότητα όταν ολοκληρωθεί η ανασκαφή.

Ο εντυπωσιακός περίβολος φέρεται να έχει την υπογραφή του φημισμένου της εποχής εκείνης, αρχιτέκτονα, Δεινοκράτη, που σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία ήταν και στενός φίλος του Μ. Αλεξάνδρου. Οικοδομήθηκε από θασίτικο μάρμαρο που μεταφέρθηκε στη περιοχή με ειδικά πλοιάρια, ενώ οι μαρμάρινοι δόμοι από την Αλική της θάσου, τοποθετήθηκαν με ειδικούς γερανούς, κατασκευασμένους από ξύλο, σίδηρο και μολύβι, ίχνη των οποίων βρέθηκαν κατά την αρχαιολογική ανασκαφή.

Σύμφωνα με τις αρχαιολογικές έρευνες, ένα μεγάλο μέρος του περιβόλου έχει αποξηλωθεί κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους με αποτέλεσμα αρκετά μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη του να μη βρίσκονται στη θέση τους. Μια ευρύτερη έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην περιοχή της Αμφίπολης στην προσπάθεια να εντοπιστούν τα χαμένα αρχιτεκτονικά μέλη, οδήγησε την Κατερίνα Περιστέρη και τους συνεργάτες της, στην περιοχή του χώρου του μνημείου του Λέοντα της Αμφίπολης όπου τα χαμένα μέλη του περιβόλου, βρέθηκαν είτε διάσπαρτα, είτε εντοιχισμένα στη βάση του Λέοντος. Η χρονολόγηση τόσο του ταφικού περιβόλου όσο και του Λέοντα συμπίπτει και ανήκει στο τελευταίο τέταρτο του 4π.Χ. αιώνα.

«Μετά την ανακάλυψη του ταφικού περιβόλου του τύμβου Καστά, όπως απέδειξε η έρευνα μας, το ταφικό μνημείο του Λεόντα συνδέεται με το ταφικό σήμα του τύμβου που στην πραγματικότητα είναι το θεμέλιο του και τοποθετείται στην κορυφή του τύμβου βάσει και της γεωμετρίας που μας δίνει ο ταφικός περίβολος» είπε κατά την παρουσίαση των ανασκαφών της η προϊσταμένη της ΚΗ’ Εφορίας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων.

Παρουσιάζοντας τα νέα ανασκαφικά δεδομένα, με αρχιτεκτονική τεκμηρίωση, για τον τρόπο και τον τόπο κατασκευής του μνημείο του Λέοντα της Αμφίπολης, ο διεθνώς αναγνωρισμένος αρχιτέκτονας Μιχάλης Λεφαντζής, τόνισε ότι τα χαμένα μέλη του ταφικού περιβόλου αποτελούν σήμερα τη βάση του Λέοντα της Αμφίπολης, ενώ η κλήση των μαρμάρινων δόμων αποδεικνύουν την κυκλική τους φορά και ότι είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του μεγάλου ταφικού περιβόλου.

Την ίδια ώρα, σύμφωνα με τον αρχιτέκτονα Μιχάλη Λεφαντζή, ο περήφανος Λέοντας της Αμφίπολης, με ύψος 5,20 μέτρων αποδεικνύεται πως ήταν στην κορυφή του ταφικού μνημείου του Καστά, πάνω σε ένα μαρμάρινο βάθρο που τα κομμάτια του μεταφέρθηκαν από τα λατομεία της Θάσου, με ειδικές σχεδίες και ξύλινα κάρα που τραβούσαν βόδια εργασίας. Ο Λέοντας της Αμφίπολης, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο, φέρεται ότι φιλοτεχνήθηκε στο συγκεκριμένο σημείο, χωρίς να είναι γνωστό, ακόμη το όνομα του μεγάλου γλύπτη της εποχής.

Στο σημείο που βρίσκεται ο κόκκινος δείκτης είναι η τοποθεσία της Αμφίπολης

ΠΗΓΗ: protothema.gr