Διακόσια εξήντα στρέμματα καταλάμβανε το νεκροταφείο της βορειοδυτικής πλευράς της Θεσσαλονίκης, έκταση που μοιάζει φυσιολογική αν σκεφτεί κανείς ότι η πρώτη εγκατάσταση έχει χρονολογηθεί στο 5400 π.Χ. με αδιάλειπτη συνέχιση μέχρι τα χρόνια του Κάσσανδρου.
Μόνο τις δύο τελευταίες ανασκαφικές περιόδους αποκαλύφθηκαν 199 τάφοι (από τα χρόνια του σιδήρου μέχρι την Ύστερη Ρωμαϊκή περίοδο) για τους οποίους θα κάνουν ανακοίνωση στη συνάντηση για το αρχαιολογικό έργο στη Μακεδονία και Θράκη οι αρχαιολόγοι της ΙΣΤ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σ. Κώτσος, Γ. Καρλιάμπας, Ε. Καριπίδου, Σ. Στάγκος.
Οι τάφοι που χρονολογούνται στην Εποχή του Σιδήρου αντιπροσωπεύονται από δύο τύπους: 54 εγχυτρισμούς και λακκοειδείς με κάλυψη από πλάκες σχιστόλιθου με κτερίσματα χάλκινα κοσμήματα, πήλινες χάνδρες και σιδερένια μαχαιρίδια, αλλά και μικρότερα αγγεία. Χαρακτηριστική είναι η ταφή μιας γυναίκας μάλλον με το παιδί της θαμμένο στα πόδια της και ένα παράδειγμα ταφής αλόγου.
Στους κλασικούς χρόνους χρονολογήθηκαν μόνο τέσσερις τάφοι, μεγάλων διαστάσεων, με άφθονα κτερίσματα. Χάλκινα, ασημένια και σιδερένια κοσμήματα, κεραμικά, πήλινες γυναικείες προτομές, ένας ερυθρόμορφος σκύφος με παράσταση φτερωτής Νίκης μπροστά σε βωμό και μία λευκή λήκυθος με γυναικεία μορφή, η οποία σώζει πολύ καλά τα χρώματά της.
Οι τάφοι της Ελληνιστικής περιόδου αριθμούν τους 51 και είναι πλούσια κτερισμένοι με χάλκινα και ασημένια κοσμήματα, πήλινες και επίχρυσες χάνδρες, επίχρυσα ελάσματα πιθανόν από στεφάνι, ένα πτηνόμορφο οστέινο κόσμημα, πήλινες γυναικείες προτομές, σιδερένια μαχαιρίδια, κεραμική και χάλκινα νομίσματα.
Τέλος, στην Ύστερη Ρωμαϊκή περίοδο χρονολογούνται 11 ταφές. Τα κτερίσματα των τάφων αυτών είναι χάλκινα κοσμήματα, πήλινες χάνδρες, σφονδύλια, άωτα σκυφίδια, μυροδοχεία, πινάκια και λυχνάρια, καθώς και χάλκινα νομίσματα. Οι αρχαιολόγοι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται «για ένα σύνολο νεκροταφείων που όλα μαζί, διαχρονικά, αποτελούν το δυτικό νεκροταφείο του πολίσματος της Τράπεζας της Πολίχνης».
.jpg)
