Αιγιαλείας επιβεβαιώνοντας την μεγάλη ανάπτυξη της περιοχής καθ΄ όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας.
Η κατασκευή των μεγάλων έργων, κυρίως του νέου αυτοκινητοδρόμου, «κρύβεται» σε αρκετές περιπτώσεις πίσω από τον εντοπισμό αρχαιοτήτων στην περιοχή, μαζί φυσικά με τις συστηματικές αρχαιολογικές ανασκαφές της ΣΤ΄ Εφορείας Αρχαιοτήτων, τα αποτελέσματα των
πρόσφατων ερευνών της οποίας παρουσιάσθηκαν χθες το βράδυ σε ομιλία των αρχαιολόγων κ. Ανδρέα Βόρδου και δρος Ερωφίλης Κόλλια που οργανώθηκε από την Εταιρεία Επιστήμης και Πολιτισμού Αιγιαλείας στο Πολιτιστικό Κέντρο του δήμου Αιγιαλείας με θέμα: «Ελίκη, Μαμουσιά, Γκραίκας, Τραπεζα Αιγίου».
Στα Αρχαϊκά και τα Κλασικά χρόνια χρονολογούνται τα ιερά που έχουν έρθει στο φως και το κυριότερο εξ αυτών βρέθηκε στο πλάτωμα της Τραπεζάς Αιγίου, σε μία θέση η οποία κατά τους αρχαιολόγους ταυτίζεται πιθανότατα με τις αρχαίες Ρύπες, που ήταν μία από τις δώδεκα πόλεις της Αχαϊκής Συμπολιτείας.
Πρόκειται για έναν εκατόμπεδο ναό του τέλους των αρχαϊκών χρόνων (τέλη 6ου π. Χ αιώνα), ο οποίος εντοπίσθηκε στον οικιστικό πυρήνα της αρχαίας πόλης και από τις ανασκαφές ήρθαν στο φως τα γλυπτά που κοσμούσαν τα δύο αετώματά του. Και παρ΄ ότι στην ουσία πρόκειται για θραύσματα των γλυπτών, ο μεγάλος αριθμός τους _ ξεπερνούν τα 350 _ και κυρίως ο χαρακτήρας τους αφού είναι κεφαλές, κορμοί και άκρα ανθρώπινων μορφών, κεφαλές και σκέλη αλόγων οδηγούν στην ανασύνθεση του γλυπτού διάκοσμου του ναού στον οποίο απεικονίζεται μία σκηνή μυθολογικής μάχης. Ηδη μάλιστα τα γλυπτά της Τραπεζάς συγκαταλέγονται στα σπάνια παραδείγματα της πώρινης αρχιτεκτονικής γλυπτικής από αυτήν την εποχή ενώ παράλληλα όμως, έχουν αποκαλυφθεί και πολλά αρχιτεκτονικά μέλη του ναού ως και την κεράμωσή του.
Στη σημερινή Μαμουσιά εξάλλου, που ταυτίζεται με την αρχαία Κερύνεια πραγματοποιείται συστηματική ανασκαφή σε ιερό της Αρχαϊκής-Κλασικής εποχής, όπου έχουν εντοπισθεί τα κατάλοιπα ενός μεγάλου δωρικού ναού του 6ου π.Χ. αιώνα αλλά και ενός μικρότερου, που χρονολογείται στον 4ο π.Χ. Εδώ τα σημαντικότερα ευρήματα της ανασκαφής είναι τα θραύσματα των μαρμάρινων αγαλμάτων (αρχές του 5ου π.Χ. αιώνα ) που κοσμούσαν τα αετώματα του μεγάλου ναού. Νότια όμως της σημερινής Κερύνειας εντοπίστηκε και ένας εκτεταμένος οικισμός που χρονολογείται στην Πρωτοελλαδική εποχή (2700-1900 π.Χ.) και περιλαμβάνει πυκνά δομημένα κτίσματα σε έκταση μεγαλύτερη των 50 στρεμμάτων ενώ στους πρόποδες του μυκηναϊκού νεκροταφείου με θαλαμοειδείς τάφους που έχουν βρεθεί στο λόφο Καλλιθέα ή Ψωριαρού στα Νικολέικα ανασκάπτεται τώρα ένας οικισμός της Μυκηναϊκής εποχής, που θεωρείται ότι ήταν η μυκηναϊκή Ελίκη.
Τέλος, έναν ακόμη ναό αψιδωτό, που χρονολογείται στη Γεωμετρική εποχή (8ος π.Χ. αιώνας) ανασκάπτουν Νικολέικα οι αρχαιολόγοι, οι οποίοι θεωρούν ότι πιθανώς να ταυτίζεται με τον περίφημο ναό του Ελικώνιου Ποσειδώνα, που αναφέρει ο Όμηρος και άλλοι αρχαίοι συγγραφείς. Πρόκειται για ένα μνημείο που ανήκει στην επικράτεια της αρχαίας Ελίκης.
.jpg)
