Αυτές τις μέρες, με αφορμή έναν φιλοσκοπιανό σύλλογο που ιδρύθηκε στην Ηράκλεια, έχουν γραφεί, ως αντίλογος, μερικά πράγματα που δεν ανταποκρίνονται πλήρως προς την αλήθεια, ειδικά μάλιστα για την περιοχή Σερρών

(α) Ντόπιοι Μακεδόνες ελληνόφωνοι
Σε διαδικτυακή δημοσίευση, με τίτλο "ΠΟΠΣΜ: Συλλογος στην Ηρακλεια ονειρευεται «Μακεδονικη» μειονοτητα", αναφέρονται μεταξύ άλλων και τα εξής: «Στην Ανατολική Μακεδονία ....οι γηγενείς Μακεδόνες επέστρεψαν αυτοβούλως στην ελληνοφωνία χάρη στις 3 αιματοβαμμένες βουλγαρικές κατοχές. Οι ανατολικομακεδόνες επέλεξαν να ΜΗ μιλούν τη Γλώσσα (παλαιά Βουλγαρική την ονομάζουν οι Βούλγαροι) που μιλούσαν και οι Βούλγαροι σφαγείς των προγόνων τους και στράφηκαν στην ΠΛΗΡΗ ελληνοφωνία ΑΥΤΟΒΟΥΛΩΣ....».
Η παραπάνω άποψη είναι ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ (για να μην πω ...ενδοτική) και αναρωτιέμαι από πού μπορεί να έχει αντληθεί: Στην Ανατολική Μακεδονία και ιδιαίτερα στο Νομό Σερρών οι γηγενείς Μακεδόνες μιλούσαν ελληνικά ΑΝΤΑΝ ΜΠΑΜΠΑΝΤΑΝ, και γι' αυτό δεν χρειάστηκε να «επιστρέψουν στην ελληνοφωνία». Όποιος δεν πιστεύει ...εμένα, τον παραπέμπω στον ...Βούλγαρο Καντσώφ, ο οποίος περί το 1900 ήταν επιθεωρητής (βουλγαρικών) Σχολείων στη Μακεδονία, όπως την εννοούσαν τότε οι Βούλγαροι. Αυτός ο Καντσώφ έγραψε ένα βιβλίο που το ονομάζει Εθνογραφία και Στατιστική της Μακεδονίας. Φυσικά, ο Βούλγαρος «επιθεωρητής» φουσκώνει όσο μπορεί τους Βουλγαρόφωνους. Παρά ταύτα, από την όλη «εργασία» του προκύπτει ότι οι παρακάτω περιοχές του σαντζακιού Σερρών ήταν Ελληνόφωνες: 1) περιοχή Παγγαίου. 2) Νταρνακοχώρια. 3) πόλη των Σερρών (κατά συντριπτική πλειοψηφία). 4) περιοχή Νιγρίτας. Ομοίως κατά τον Καντσώφ υπήρχαν Ελληνόφωνοι θύλακες (πλειοψηφούντες ή μειοψηφούντες) στο Ντεμίρ Χισσάρ, στο Μελένικο στο Πετρίτσι, στη Στρώμνιτσα, στη Γευγελή κλπ, κλπ.
Στους ελληνόφωνους ντόπιους Μακεδόνες κατατάσσονται βεβαίως και οι Σαρακατσιαναίοι.

(β) Ντόπιοι Μακεδόνες δίγλωσσοι
- Οι βλαχόφωνοι-δίγλωσσοι Έλληνες έχουν ισχυρή παρουσία στην περιοχή Σερρών από αμνημονεύτων χρόνων είτε ως νομάδες είτε ως μονίμως εγκατεστημένοι (περιοχές Ηρακλείας, Πορροϊων, Χιονοχωρίου κλπ.).
- Αρκετοί είναι και οι βουλγαρόφωνοι (για την ακρίβεια δίγλωσσοι) ντόπιοι συμπατριώτες μας. Στην περίοδο της ελληνοβουλγαρικής διαμάχης (1870-1908) οι περισσότεροι από αυτούς ήταν "Πατριαρχιακοί" (και ελληνόφρονες!). Είναι αυτοί που οι Βούλγαροι τους αποκαλούσαν υβριστικά "Γραικομάνους" (Ελληνομανείς). Να αναφέρω μερικούς που αγωνίστηκαν ή/και έχυσαν το αίμα τους για τη Μακεδονία: Πρώτος και καλλίτερος ο Καπετάν Μητρούσης. Επίσης, οι Παντσαίοι από την Καμήλα, οι Κεπάδες και οι Λιονταίοι από το Βαμβακόφυτο, ο Πέτρος Ιακώβου από την ορεινή (επανειλημμένως εκλεγείς βουλευτής Σερρών) και αρκετοί άλλοι. Όλοι αυτοί οι δίγλωσσοι ντόπιοι Μακεδόνες είναι ακραιφνείς Έλληνες (Γραικομάνοι) που παρέμειναν στην πατρίδα μετά την ανταλλαγή πληθυσμών (συνθήκη του Νεϋγί, 1919) και τις «3 αιματοβαμμένες βουλγαρικές κατοχές». Οι Βουλγαρομακεδόνες ντόπιοι έχουν φύγει στην πατρίδα τους τη Βουλγαρία (καλή τους ώρα!).

(γ) Προσφυγογενείς Μακεδόνες από Μικρασία-Πόντο-Θράκη
Είναι οι νεώτεροι, αλλά διόλου νέοι, Μακεδόνες. Πάνε 100 χρόνια που οι ξερριζωμένοι πρόγονοί τους εγκαταστάθηκαν στη Μακεδονία, εδώ και τρεις γενιές. Οι πατεράδες και οι παππούδες τους έχουν χύσει το αίμα τους για να υπερασπίσουν τη Μακεδονία, και όλη την Ελλάδα, από επίδοξους κατακτητές. Προς ...γνώση και συμμόρφωση, αναφέρεται ότι τόσο οι Βούλγαροι (και οι συν αυτοίς Σκοπιανοί) όσο και οι Σέρβοι (παλαιότερα) στήριζαν τα «δικαιώματά τους» στη Μακεδονία στα Βασίλειά τους που ισχυροποιήθηκαν στον Βαλκανικό χώρο επί 100 μεσαιωνικά χρόνια (χονδρικά από το 1350 μέχρι το 1450 μ.Χ, και οι δύο μαζί). Ε! λοιπόν οι Έλληνες προσφυγογενείς Μακεδόνες βρίσκονται στη Μακεδονία επίσης για 100 χρόνια και μάλιστα στα πιο πρόσφατα και σύγχρονα!

(Στις φωτογραφίες παρακάτω δυο ντόπιοι Μακεδόνες: Ο δίγλωσσος Καπετάν Μητρούσης και ο ελληνόφωνος Καπετάν Γιαγκλής)