Της Βούλας Τρ. Αγκαθά 

Εφημερίδα "Σερραϊκόν Θάρρος"

Με κάθε επισημότητα τελέστηκαν το απόγευμα της Δευτέρας, 20 Απριλίου, τα εγκαίνια του Οίκου Φιλοξενίας Ηλικιωμένων στην Τερπνή από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, παρουσία πλήθους κόσμου και των αρχών του τόπου.

“Βλέπω τον εαυτό μου να γηροκομείται εδώ” ανέφερε χαριτολογώντας ο Παναγιότατος στο τέλος της ομιλίας του κι αφού είχε προηγηθεί η απαρίθμηση των ανέσεων που θα προσφέρει ο Οίκος Φροντίδας στους ηλικιωμένους που θα φιλοξενεί.

Μαρία Αναστασιάδη

Για το Ίδρυμα, δωρεά του ευεργέτη της περιοχής κ.Δημητρίου Αναστασιάδη μίλησε η κόρη του,Μαρία, περιγράφοντας το κτήριο (δυναμικότητας 49 κλινών), τις ανέσεις που θα έχει τη δυνατότητα να προσφέρει στους φιλοξενούμενους (τρία σαλόνια, εσωτερική και εξωτερική τραπεζαρία, ιατρείο, φυσιοθεραπευτήριο, πολυχώρο με γυμναστήριο, κομμωτήριο, μανικιούρ, πεντικιούρ, αίθουσα χορού, βιβλιοθήκη, χώρο με ηλεκτρονικούς υπολογιστές, παρεκκλήσι) καθώς και τις δράσεις που θα αναπτύσσονται (εκδρομές, ομιλίες, επιτραπέζια παιχνίδια, πάρτυ με αφορμή τις ονοματικές εορτές κ.α.). Η ίδια τόνισε πως  στόχος είναι ο χώρος αυτός να προσφέρει μία ευχάριστη και δημιουργική διαμονή σε όσους φιλοξενεί, καλλιεργώντας τη μνήμη τους και τις δεξιότητές τους.

“Κορυφή των ιεραρχημένων στόχων μας είναι η ικανοποίηση των αναγκών και των επιθυμιών των ενοίκων και οι απόμαχοι της ζωής να έχουν μία διαμονή ευχάριστη και δημιουργική” υπογράμμισε και στο τέλος της ομιλίας της μοιράστηκε με τους παρευρισκόμενους κάτι που είχε διαβάσει παλαιότερα και την είχε βαθύτατα συγκινήσει: “Όποιος έτυχε στη ζωή να έχει ένα σωστό πατέρα, αυτός έχει ξίφος. Μπορεί να ορμήσει.Όποιος έτυχε να έχει στη ζωή μια καλή μητέρα, αυτός έχει ασπίδα. Μπορεί να αμυνθεί.Όποιος έτυχε στη ζωή να έχει ένα σωστό πατέρα και μια καλή μητέρα, αυτός έχει χρέος να νικήσει”. Μ’ αυτά το λόγια, με φωνή τρεμάμενη από συγκίνηση και προσθέτοντας “μαμά, μπαμπά, σας ευχαριστούμε πολύ“, η Μαρία Αναστασιάδου ευχαρίστησε τους γονείς της, εκφράζοντας παράλληλα τα συναισθήματα της αδελφής της Αλκινόης και των αδερφών τηςΜιχάλη και Κωνσταντίνου, όπως χαρακτηριστικά είπε.

Από πλευράς του, ο κ. Αναστασιάδης αναφέρθηκε στο πώς γεννήθηκε το όραμα ανέγερσης του Ιδρύματος, όταν το 2009, σε συνομιλία που είχε με τον Σεβασμιότατο, ο κ. Θεολόγος είχε εκφράσει την αγωνία του για τη φροντίδα των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας και εξέφρασε τις θερμές του ευχαριστίες στον Παναγιότατο για την τέλεση των εγκαινίων, για την τιμή που έκανε στον ίδιο, την οικογένειά του και την ευρύτερη οικογένεια της FIBRAN.

Επίσης, ευχαρίστησε όσους εργάστηκαν για την κατασκευή του οίκου,  τους μηχανικούς Μιχάλη Αναστασιάδη, Λάζαρο Διαμαντίδη, Στέφανο Φουρλή,Δημήτρη Βλαχόπουλο,  Δημήτρη Βρασίδα, Αλέξανδρο Τσόγκα, Χάρη Ροΐδη, Βαγγέλη Δελημπαλτά, Ελένη Σιδηροπούλου, καθώς και όλο το προσωπικό της FIBRAN, το οποίο εργάστηκε με την ψυχή του, χωρίς να υπολογίζει ωράριο και αμοιβή. Ιδιαίτερες ευχαριστίες εξέφρασε στον Αλέξανδρο Καρούση, με τις ενέργειες του οποίου κατέστη δυνατό να εξευρεθεί η συνολική έκταση στην οποία ανεγέρθη ο οίκος και στους Βασίλη Αβραμίδη και Θεόδωρο Αραμπατζή,  οι οποίοι πίστεψαν στο έργο και παραχώρησαν δικά τους κτήματα στην περιοχή της Νιγρίτας, για να αναγερθεί εκεί το οικοδόμημα. Επίσης, ευχαρίστησε τους συγχωριανούς του για τη στήριξη και την αγάπη που δείχνουν στο πρόσωπό του, τις κυρίες που με ζήλο αφιέρωσαν χρόνο για τη φροντίδα των χώρων, καθώς και την καθηγήτρια Πανεπιστημίου Βασιλική Κώστα, η οποία απλόχερα προτίθεται να προσφέρει τις ιατρικές της γνώσεις για την κάλυψη των αναγκών των φιλοξενουμένων.

 Τέλος, ευχαρίστησε την οικογένειά του και τη σύζυγό του Αλκμήνη, η οποία όπως τόνισε είναι πάντα δίπλα του, πιστή αρωγός και σύντροφος, και μαζί παρακαλούν το Θεό να ευλογήσει αυτό το έργο.

Εκκλησία και φιλανθρωπία

Στην αντιφώνησή του ο Παναγιότατος, καθώς ανέφερε πως η κοινωνία μαστίζεται από την οικονομική κρίση υπενθύμισε πως:

«Σκοπός της Εκκλησίας είναι να μιμείται τη φιλανθρωπία του Θεού. Η Εκκλησία μας, παρότι πολλάκις κατά τους νεοτέρους χρόνους διήλθε περιόδους πλήρους πενίας και οικονομικής αδυναμίας, ουδέποτε έπαυσε να θεωρεί ως επιτακτική ανάγκη τη μέριμνα και τη φροντίδα των αναξιοπαθούντων τέκνων της διό και διά ποικίλλων συγκινητικών τρόπων προσπαθεί να θεραπεύσει τας βιωτικάς ανάγκας των, προκαλούσα ούτω τον γενικόν σεβασμόν εις το έργον της και τη συμπάθεια και εκτίμηση παντός ορθώς φρονούντως ανθρώπου και αυτών εισέτι των μη ευνοϊκώς διατεθειμένων προς αυτή».

«Ευεργέτης της Ι. Μητρόπολης ο Δ. Αναστασιάδης»

Μάλιστα, αντιπαρέβαλλε το έργο αυτό στην Τερπνή και τη δωρεά του κ. Αναστασιάδη με τα ευεργετήματα της Βασιλεύουσας, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Όταν εις την ζωήν και την ιστορίαν της Εκκλησίας μας παρουσιάζονται μερικοί οικονομικώς επιφανείς φιλάνθρωποι αδελφοί μας, τείνοντες ευήκοον ους εις τας ανάγκας των συνανθρώπων των, και επιθυμούντες να ασκήσουν την θεόσδοτον ταύτην αρετή της φιλανθρωπίας, όπως ο ευεργέτης της Ιεράς Μητροπόλεώς σας κ.Αναστασιάδης, η Εκκλησία εν ευγνωμοσύνη προσκαλεί αυτούς το περίσσευμα των υλικών πλεονασμάτων των, να διαθέσουν εις την ίδρυση κοινωφελών κέντρων φιλανθρωπίας και αγάπης. Στην ιστορία της μητρός ημών Εκκλησίας έχουμε συνεχείς εκδηλώσεις φιλανθρωπικής δραστηριότητας. Στην Κωνσταντινούπολη, μέχρι σήμερα διατηρούνται τα φιλανθρωπικά καταστήματα του Μπαλουκλίου, αλλά και τα διάφορα εκπαιδευτήρια, όπως η Μεγάλη του Γένους Σχολή, το Ζωγράφειον Λύκειον, το Ζάππειον Παρθεναγωγείον, καρποί της φιλογενούς αγάπης μεγάλων ευεργετών».

Στη συνέχεια, συνεχάρη τον κ. Αναστασιάδη ως χορηγό ιδρύσεως της στέγης «διά την φιλάνθρωπον προσφοράν του προς την Εκκλησίαν, προς το Σώμα του Χριστού» και ευχήθηκε «εις αυτόν πλουσία την ανταπόδωσιν παρά Κυρίου, με θησαυρούς ανεκτίμητους»

Για τον Μητροπολίτη Σερρών & Νιγρίτης κ. Θεολόγο ανέφερε:

«Εις δε τον αγαπητό Μητροπολίτης σας και ημέτερον πολυφίλητον αδελφό Άγιο Σερρών και Νιγρίτης ευχόμεθα πλουσία της ενίσχυση του Αναστάντος Κυρίου διά να συνεχίζει τα έργα ταύτα ευποιίας και συνδρομής των αδυνάτων αδελφών».

Τέλος, εξομολογήθηκε πως «όταν προ ολίγου  η κόρη του κ. Αναστασιάδη απαριθμούσε τας ανέσεις, τα προσόντα, τα εφόδια, τον εξοπλισμό της νέας στέγης έσκυψα και είπα εις τον άρχοντα “βλέπω τον εαυτό μου να γηροκομείται εδώ”» προκαλώντας τον θαυμασμό των παρευβρισκομένων.