«Ο σοφός διδάσκει τον πλανημένο,
πάνω σ΄αυτόν εργάζεται.
Αν λείψει ο σεβασμός προς το δάσκαλο
και η φροντίδα προς το μαθητή,
γεννιέται σύγχυση μεγάλη.
Αυτό είναι το μυστικό»
(Λάο-Τσέ , «Τάο Τε Κινγκ»)

Μάγκες μαθητές και ακόμα πιο μάγκες Δάσκαλοι!!!

Του Θαναση Tσιγγανα

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Είναι σχολείο διπλοβάρδιας από τα πολλά που λειτουργούν ακόμη στη Θεσσαλονίκη. Στη διάθεση των καθηγητών και των μαθητών είναι μόνο ένα laptop. Τα προβλήματα του κτιρίου είναι πολλά, το ίδιο και οι ελλείψεις. Από τα θρανία του ωστόσο προέρχεται ο πρώτος των πρώτων στις φετινές Πανελλαδικές Εξετάσεις, Νίκος Φυτανίδης με 19.800 μόρια και άριστα στα
Μαθηματικά και τη Φυσική που φέτος «λύγισαν» τους υποψηφίους. Αλλοι 15 συμμαθητές του (το 35% των υποψηφίων) πέτυχαν επίσης τον τίτλο του αριστούχου, αφού οι βαθμολογίες τους κυμαίνονται από 18,1 έως 20 στα μαθήματα κατεύθυνσης, 41 πέτυχαν σε πανεπιστήμια και μόνο οι πέντε από τους συνολικά 46 φετινούς μαθητές της Γ΄ Λυκείου εισάγονται σε ΤΕΙ.

Το 14ο Γενικό Λύκειο Θεσσαλονίκης, στη συμβολή των οδών Γ. Παπανδρέου και Θ. Σοφούλη, «γράφει ιστορία».

Πέτυχε μια αξιοζήλευτη επίδοση, αποδεικνύοντας ότι δεν είναι τυχαίο που τα τελευταία χρόνια βρίσκεται ψηλά στην κατάταξη των σχολείων της χώρας με τους περισσότερους επιτυχόντες. Πέρυσι ήταν το 5ο στην Ελλάδα και το δεύτερο δημόσιο σχολείο της Θεσσαλονίκης (μετά το Πειραματικό) με τον υψηλότερο αριθμό επιτυχόντων και φέτος -αν και η στατιστική ανάλυση δεν έχει γίνει ακόμη από το υπουργείο- φαίνεται να βελτιώνει και άλλο τη συνολική επίδοσή του.

Ο ρόλος των καθηγητών

Είναι η φωτεινή εξαίρεση απέναντι στην παραπαιδεία, τη γενικότερη εικόνα διάλυσης του ελληνικού δημόσιου σχολείου ή η «απάντηση» του δημόσιου σχολείου στην «ιδιωτικοποίηση» της εκπαίδευσης; «Ενας από τους βασικότερους παράγοντες της επιτυχίας μου είναι οι καθηγητές του σχολείου μου. Μου ’δωσαν περισσότερα από όσα ανέμενα», δήλωσε προχθές, λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση των βαθμών, ο 18χρονος Νίκος Φυτανίδης. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι αποτελεί την ευγενική δήλωση ενός αριστούχου -παιδιού εκπαιδευτικών που έχουν περάσει από αυτό το σχολείο (ο πατέρας του γυμνασιάρχης στο 14ο), όμως δεν είναι. Ηταν η... χημεία μεταξύ μαθητών- καθηγητών, η αμφίδρομη επικοινωνία τους και οι συνθήκες ηρεμίας που καλλιέργησαν όλη τη χρονιά για τη μεγάλη προσπάθεια των υποψηφίων.

Ο Νίκος και οι συμμαθητές του -σχεδόν όλοι παιδιά μεσοαστικών οικογενειών που δίνουν βάση στη μόρφωσή τους και αγαπούν το διάβασμα- όπως αποδεικνύεται, σε αυτό το σχολείο βίωσαν μια διαφορά που δεν βιώνουν συνήθως οι συμμαθητές τους στην Γ΄ Λυκείου, και γι’ αυτό την αναζητούν στα φροντιστήρια.

Οι καθηγητές του 14ου Λυκείου συμπορεύτηκαν στην αγωνία τους. Συμπαραστάθηκαν στην επιδίωξή τους. Στάθηκαν στο πλάι τους στην κατάκτηση του ονείρου. Το «υλικό» ήταν καλό, όπως λένε, αλλά κι αυτοί βγήκαν από τα στερεότυπα, την γκρίνια και τα καθιερωμένα της έδρας και της αποστήθισης. Οταν χρειάστηκε, έφεραν και το δικό τους κομπιούτερ από το σπίτι και έτσι χειροκροτούν από προχθές τους αριστούχους σαν να ήταν τα δικά τους παιδιά.

Τις ημέρες των γιορτών του Πάσχα και των Χριστουγέννων αρκετοί από τους καθηγητές του 14ου ΓΕΛ θυσίασαν τις δικές τους διακοπές για να κάνουν αφιλοκερδώς Μαθηματικά, Φυσική, Βιολογία στο σχολείο σε όσους από τους μαθητές τους ήθελαν να καλύψουν τα κενά τους, να μπουν μαζί τους περισσότερο στο πνεύμα των Πανελλαδικών Εξετάσεων και των θεμάτων, να λειτουργήσουν σαν φροντιστές και πέρα από αυτούς, «να λύσουμε απορίες κι όσο γίνεται περισσότερες ασκήσεις, να βοηθήσουμε και να ντοπάρουμε ψυχολογικά τα παιδιά», όπως είπε χαρακτηριστικά κ. Β. Δομδούζης, ο μαθηματικός της παρέας των καθηγητών.

Η επικοινωνία με τους μαθητές του γινόταν συχνά και στην ποδοσφαιρική γλώσσα. «Χαίρομαι να έχω μαθητές που θέλουν να φτάσουν στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ και να κατακτήσουν το τρόπαιο...».

Οι συνήθεις εντάσεις εξέλιπαν τη σχολική χρονιά που πέρασε.

«Παίζει ρόλο, ξέρετε, το Πνεύμα του σχολείου... Κι ο Πλάτωνας αυτό δεν έλεγε;» σχολίασε ο μαθηματικός στην «Κ». Πρέπει ο δάσκαλος να αγαπάει τους μαθητές και οι μαθητές τον δάσκαλο...».

Και τώρα... συγχώνευση

«Το δημόσιο σχολείο μπορεί να πετύχει το... ακατόρθωτο, όταν υπάρχουν ιδανικά, συνεργασία και επικοινωνία καθηγητών - μαθητών δήλωσε η λυκειάρχης του 14ου κ. Μαρία Ζιώγα. Στα αξιοσημείωτα της επιτυχίας του συγκεκριμένου δημόσιου Λυκείου είναι ότι οι περισσότεροι από τους αριστούχους είναι αγόρια.

Από τη νέα σχολική χρονιά το 14ο θα συγχωνευτεί με το 21ο ΓΕΛ και θα κερδίσουν έτσι την πρωινή βάρδια. «Αν χωράμε; Δεν ξέρω», απάντησε η λυκειάρχης κ. Μαρία Ζιώγα. Μπορεί να υπάρξουν νέα προβλήματα. Μπορεί το Πνεύμα του Σχολείου να κινδυνεύσει. Να φανούν μεγαλύτερες οι ελλείψεις. Αλλά χθες, οι νέες «προκλήσεις» της συγχώνευσης δεν συμπεριλαμβάνονταν στο μήνυμα που έστελναν οι μαθητές, οι καθηγητές και η διεύθυνση του (νέου) 14ου ΓΕΛ Θεσσαλονίκης.

Πάτε και εδώ έχει πολύ ενδιαφέρον το θέμα.