Της Αγίας Παρασκευής σήμερα.Πανηγύρι στο ομώνυμο χωριό. Συνήθως, τέτοια μέρα, κάθε χρόνο βρέχει. Το ίδιο και σήμερα. Ο καιρός από το πρωί στην Τερπνή είναι μουντός. Κάθομαι και απολαμβάνω τον καφέ μου. Ένας μακρόσυρτος ήχος, από την πλευρά του δρόμου, ταράζει την κατά τα άλλα ήσυχη γειτονιά μου.Γνώριμος ήχος αλλά και συνάμα παράξενος.Γνώριμος γιατί το αυτί δε γελιέται.Παράξενος γιατί αν και διαφορετικός (παλιά οι δρόμοι είχαν πέτρες) με έφερε τριάντα (30) τουλάχιστο χρόνια πίσω.Αλήθεια η σκέψη πόσο γρήγορη είναι και πόσο εύκολα μπορεί να προσπεράσει τα χρόνια; Χίλιες δυο εικόνες πέρασαν από μπροστά μου, σαν αστραπιαία κινηματογραφική ταινία. Ο ήχος δυνάμωνε.Πλησίαζε και στην άκρη της οπτικής μου γωνίας προβάλλει ένα κεφάλι. Αυτό είναι, αυτό που έκανε τη σκέψη να τρέξει τόσο γρήγορα,,συνδιάζοντας τον ήχο, είναι πλέον μπροστά μου.Γρήγορα η εικόνα ολοκληρώνεται.Άλουγου με κάρου. Πόσο μακρινή εικόνα; Πόσο διαφορετικός ήχος; Άλουγου με κάρου και οδηγός ο κ. Ηλίας Μπ.Το άλουγου πάει αραβάν και το κάρου κυλάει από τη δύναμη του ζώου. Κάρου με σιδερένιες ρόδες και ξύλινη κάσα . Ο κ. Ηλίας με χαιρετάει . Ανταποδίδω το χαιρετισμό αλλά πόσο αραβάνκου είναι το άλουγου;Δεν προφταίνω να σταματήσω τον κ. Ηλία. Αρπάζω τη φωτογραφική μηχανή, βάζω μπρος το μικρό μου μηχανάκι και τρέχω να τον προλάβω. Πόσες θύμησες; Πόσες παιδικές "ζαβολιές" δεν πέρασαν από το μυαλό μου; Τότε που μικρά παιδιά τρέχαμε πίσω από τα κάρα, να καθίσουμε στη νουρά ,να οδηγήσουμε το άλουγου, να "κλέψουμε" σταφύλια από τα κοφίνια και τα βαρέλια του τρύγου,να τα γυρίσουμε στην αντίθετη πλευρά από αυτή που τα είχε αφήσει ο νοικοκύρης και τόσες άλλες. Πρόλαβα τον κ. Ηλία διακόσια (200) μέτρα παρακάτω, στο σύνορο των

ενοριών του χωριού μας. __ Θέλω να σε φωτογραφίσω του είπα. __ Δεν είναι δικό μου, μου λέει, είναι του μπαρμπα-Στέργιου του Δ. το κάρου και εκπαιδεύω το άλουγου να συνηθίσει στα κόλια , για να το αγοράσει. Άλλη έκπληξη. Ο μπαρμπα-Στέργιος θέλει ακόμη άλογο; ρώτησα. __ Ναι και το εκπαιδεύω για να συνηθίσει το κάρου. Έβγαλα τις φωτογραφίες αλλά τί σύμπτωση; Δίπλα μας άλλο κάρου.Αυτή τη φορά χωρίς άλουγου.Κάρου στην αυλή του κ.Χρήστου Π.με πολύ όμορφη διακόσμηση. Δεν κινείται, ώστε οι παλμοί του να αναταράξουν  τον αέρα και να μεταδώσουν το γνώριμο ήχο.Ομορφαίνει όμως το χώρο. Ένα κάρου πολύχρωμο αλλά

 βουβό. Ίδια κάρα αλλά πόσο διαφορετικά; Φωτογράφισα και αυτό το κάρου αφού πήρα την άδεια, του κ. Χρήστου Π. Έβαλα μπρος το μηχανάκι μου κι έφυγα με χίλιες δυο απορίες , χίλιες δυο σκέψεις και νοστασλγίες. ΠΟΣΟ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ.... Ένα τέταρτο μετά καθόμαστε, στον ίδιο χώρο με πριν, με το θειο μου τον Κώτσιο. Ο γνώριμος ήχος άρχισε να ακούγεται πάλι. Δεν ήταν ο κ.Ηλίας αλλά ο μπαρμπα-Στέργιος. Καμαρωτός οδηγούσε το άλουγου με το κάρου.Δεν ήθελα να αφήσω τον επισκέπτη μου μόνο του και να τρέξω για φωτογράφιση. Ίσως τον "πετύχω" άλλη φορά. Μόνο που είπα ψιθιριστά. Καλός τζιαμπάζους  ο κ. Ηλίας Πούλησε το άλουγου στο μπαρμπα-Στέργιο. Ο θειος μου ο Κώτσιος δεν καλοάκουσε και είπα: τίποτα,τίποτα.......

   ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ:

 (1) άλουγου το= άλογο,μεγεθ.αλουγατάς,αλουγάς,πληθ.αλόγατα,παιχν.μικρών παιδιών με τρέξιμο καβάλα σ(ι) ένα σαρίκ(ι). [αρχ.άλογον]
 (2) κάρου το= το κάρο,δίτροχο ή τετράτροχο όχημα που σύρονταν από άλογα ,μουλάρια ή γαϊδούρια ,όχι όμως από βόδια, δες αραμπάς,[λατ.carrum>ιταλ.carro].
 (3) αραβαν(ι) το= ραβάνι,ειδικό τρέξιμο του άλογου για άνετο καβάλημα, που το μάθαινε από πουλάρι, αφού έδεναν τα πόδια του με ειδικούς ιμάντες ,τα κιουστέκια[τουρ.rahvan]
 (4) κάσα η = καρότσα του κάρου, ξύλινη κατασκευή στην οποία ντιγκιάζουν το καπνό,δες και σιντούκα [λατ.capsa>ιταλ. kassa]
 (5) αραβάν(ι)κου το= το ζώο που ξέρει αραβάν(ι),αραβάν(ι)κου άλουγου,[αραβάν(ι)]
 (6) νουρά η = η ουρά , η προεξοχή του κεντρικού άξονα του κάρου, υποκ.νουρούδα [αρχ. ο'υρά>την ο'υρά(>τ'ν ουρά)>τ' νουρά].
 (7) κόλια τα = τα τιμόνια του κάρου,[τουρ.kol(=δοκός)]
 (8) τζιαμπάζους ο = ο τζαμπάζης,ζωέμπορος ή μεσίτης στην πώληση των ζώων. και τζιαμπά(η)ζς,πληθ. τζιαμπαζαί(οι),τζιαμπάζδις,[τουρ.ambaz].